Bilmiyorum İstanbul’um! Bilmiyorum;
Senin bu güzelliklerini,
Ne yapıp ne etsem de, kime nasıl anlatsam bilmiyorum,
Şu karamsar, nereye gittiğini, niçin yaşadığını,
Hayata bir anlam veremeyen, kimisi çıkarcı,
Kimisi can düşmanı, kimi ise can dostu,
Şu insanlara;
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
