Bilmiyorum, bilemeyeceğim de

Ertuğrul Temizyürek
410

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Bilmiyorum, bilemeyeceğim de

Hayat mı seninkisi söylesene
İki arada bir derede kalmışsın
Yalanları gerçeğe
Gerçekleri yalanlara
Kardeş yaparak yaşamışsın
Çekilir dert mi seninkisi?
Başka hayatlarla oynamışsın
Kendi hayatınla oynatmışsın
Bir oyuncakmışsın gibi
Oynanmış bir köşeye atılmışsın
Seni anlamak mı?
Seni sen bile anlayamamışsın
Kimin hayatını yaşamışsın
Kimin hayatında kalmışsın
Kimin hayatından çıkmışsın
Hangi zamanda hangi mekânda
Takılıp kalmışsın bilemedim ki
Hem nerden bileyim
Sen kimsin
Kim değilsin
Nerden bileyim senin adını
Seni senin anlattığın kadarıyla biliyorum
Anlattıklarına pek de inanmıyorum, doğrusu
Ama yalanda olsa hayatın
Pek kolay değil yaşadıklarını var saydıkların
Seni tanıdığım kadarıyla biliyorum
Tanıdığım kadarıyla seviyorum
Belki anlattıkların yalan
Belki gerçek
Ama sana pek yakıştıramıyorum
Bana göre çok iyisin
Hatta iyinin de ötesindesin
Yaptıklarını ya da yaptığını söylediklerini
Pek tasvip etmiyorum
Bunları senin yaptığına
Yapacağına da inanmıyorum
Ama ya yaptıysa diyorum
O zaman derin bir iç geçiriyorum
Bilemiyorum
Hiçbir zamanda bilemeyeceğim
Sen belki gerçeksin
Belki de değilsin
Belki anlattıklarının hepsi yalan
Ama bildiğim
İnandığım tek bir şey var ki
Sevdiğim, tanıdığım insan
Gerçek bir kahraman
Bu insan ki
Kendi hayatını hiç yaşamadan
Bırakmış gitmiş hayatı
Herkes hayatın peşinden gider
Hayat ise bu insanın peşinde
Bir ecel gibi hem de
Bu insanın sevdim
Adını bilmedim hiçbir zaman
Ona ben ERAY dedim
Bana söylediği tek gerçek belki bu isimdi
Belki de tek söylediği yalan
Bilmiyorum ama seviyorum
Anlattıkları yalanda olsa
Kolay değil aslında
Yaşadıkları
Masalda olsa zor bu kahramanın
Yüreğinde taşıdıkları
Ben nerden bileyim
Senin yaşadıklarını
Eğer bu hayat seninse
Senin hayatın kimin?
Bilemiyorum Eray
Ama bil ki
Sen sevilmektesin
Birçokları der ki
Ben seçmedim bu hayatı
Oysa sen diyorsun ki
Ben bilerek seçtim
Severek yaşadım bunları
Arada bir pişman oldum diyorsun
İnanmıyorum sana
Sen gerçekten yaşıyor musun?
Of ki of
İçimi kanatıyorsun
Canımı yakıyorsun
Seni hem tanımak istiyorum
Hem de tanımaktan korkuyorum
Aslında senin dediklerin çok doğru
Sen hayatları bir nefes gibi içine çekiyorsun
Ve tekrar geri vermiyorsun
Ve her aldığın nefeste bir hayat eksiliyor
Ve yeniden bir hayat başlıyor bedeninde
Belki seni görünmez yapan budur işte
Her hayat senin ve sen hayatın kendisisin
Belki de ölüm ile hayat
Gerçek ile yalan arasında bir yerdesin
Ama bil ki Eray
Sen gerçekten sevilmektesin
Ve hep sevileceksin
Ben buna inanıyorum, arkadaşım

Ertuğrul Temizyürek
Kayıt Tarihi : 14.2.2012 16:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ertuğrul Temizyürek