Yolumun nakkaşı çevirdi,aklım beri,
Açım,açlıktan mırlıyor göz bebeklerim.
Gönlüme göz verdim,dikildim birden geri,
Gözden kalbe yol varmış,içim serinledim.
Esnerken meçhulün o kovulmuş gerzeği,
Sıcağı serin,ayakta solukluyorum.
Beynimi atıverdim mazgaldan içeri,
Var mıyım,yok muyum,artık hiç bilmiyorum.
Kasım 1996
Erkan ArslanKayıt Tarihi : 29.10.2005 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!