Bilmiyorum Şiiri - Mutlu Alkan

İçimde anlam veremediğim bir sıkıntı var, daralıyorum
Aklımdan şüphelerim geçiyor, hepsini tek tek sıralıyorum
Ne yapsam ne etsem de sebebini bir türlü bulamıyorum
Dünya beni ben yumruğumu sıkıyor ama vuramıyorum

Düşündüm de düştüm takatten bulamadım bir sonuç
Dilin kemiği yok, kimi dedi dur, kimi dedi koş, kimi uç
Yoruldum artık doğruya doğru eğriye eğri demekten
Nefesim yetmiyor, sınırdayım, vardığım yer ise son uç

Doğru söylersin takarlar lakap olursun doğrucu Davut
Sahtekârsan dürüstlük abidesi olursun, menfaatlere put
Kimin uğruna, neyin uğruna, ne yaptığını bilmezsen eğer
Kullanırlar ve atarlar bir kenara, kirlenirsin, olursun çaput

Bu ne gurur, nedir bu hal, övülmek istiyorsun gâfil ha bire
Gördüğün hayal değil düş değil ki kâbus, gerek yok tabire
Adam gayet rahat, kılıf bile hazırlamıyor çalsa da minare
Burnu beş karış havada, ukala, batmış batacağı kadar kibire

Arfaoğlu ne söylesen boşa söylersin, kafalar boş, dolu kulaklar
Etrafını çevirmişler, yağ çekerler, şişirirler, kan emici asalaklar
Kendilerini akıllı seni deli zanneder, sözde lafı sana söyletirler
Doğruyu söylememe engel değil kulların belirlediği yasaklar
(26.04.2016)