Bilmiyorum Şiiri - Selver Güvercin

Amaçsızca
Bekliyorum kalabalıklarda
Bilmiyorum niye beklediğimi
Kalabalıklarda yalnızım…
Yürüyorum kalabalıklarda
Omuzlara çarpa çarpa
Bilmiyorum niye yürüyorum
Yalın ve sadece yürüyorum…
Komşu kızı balkondan bağırmış
Abi bize de iki ekmek alsana
Niyesini bilmem
O sesi de duymuyorum…
Ne kadar bekledim
Ne kadar yürüdüm
Bilmiyorum
Bazan bekleyip, bazan yürüyorum
Amacım ne, hedefim ne
Hiçbir şey bilmiyorum;
Adımı sorsalar
İnan onu da bilmiyorum…