Bilmiyorum Şiiri - Ali Doğan Dağbey

Gurur mu
Onur mu
Kapris mi
Yoksa naz mı
Ya da çocuk muyuz biz…

Bana sorma bilmiyorum…

Açılıp gidiyor
Aramızdaki mesafe
İnceliyor yollar
Küçülüp kalıyor dağlar
Şakır şakır şakıyan dillerimiz suskun
Anlayamadığımız bir sessizlik
Kara bulutlar gibi çökmüş bahçemize
Kocaman bir dağ uçmuş kafamızdan aşağı
Ne sen itip atabiliyorsun
Ne de benim gücüm yetiyor
Kollarımda demir pranga ağırlığı…

Bana sorma, bilmiyorum…

Alışkanlık mıydı
Yoksa sadece aşk mıydı adı
Ya da biz mi öyle sandık
Peki hepsi de yalansa
Şimdi neden dudaklarımız kuruyor
Neden derin bir suskunluk dillerimizde
Nedir bu sekiz şiddetindeki deprem
Kim var bizden başka
Kırılan fayların altında…

Bana sorma, bilmiyorum…

Yanaklarından alevler fışkırıyor
Hırsın kor ateşlerde
Gözlerin yasta Güneş’le
Geceye bürünmüş hüznün Ay’la
Bulutların arkasında
Beni öldürecek
Bu suskunluk…

Bana sorma, bilmiyorum…