Bilmiyorum Şiiri - Zekeriye Tek

Siyah zambaklar arasında,
Bir kırlangıç gibi bakıyorum hayata.
Çatlamış toprakta yük taşıyan katarlar gibi,
Sessiz sessiz yaşıyorum hayatı.
Bazen rüzgarla uçuyorum kum gibi,
Geri dönmeyecek gibi.
Bazen bir yaprak gibi düşüyorum yükseklerden,
İki dağ arasına sığmayacak gibi.
Biraz da üşüyorum soğuk mermerde;
Mermer gibi ben de susuyorum hayata.

Adım adım yürüyorum nefesim kadar.
Dinmiyor yağmur gibi yüreğim kaldırımlarda!
Ihlamur kokuyor hava zannımca.
Sanki başını yaslıyor binlerce hayal pencereme.
Bir çocuk cesaretiyle koşuyorum adeta hayatın peşinden.
Böylece büyüyor her oynadığım oyun kahramanca.
Öylesine saklıyor ki her tebessüm beni ateşten,
Farkında olmadan akıyorum umut tünellerinden.
Bir gölge gibi hafifçe esiyorum gurup vakti zamana.
Mevsim mevsim kayboluyorum akşamın gözlerinde hayata.
Artık yanardağ gibi kokuyorum geceleri.
Bilmiyorum kimden kaçıyorum..?

Şair: Zekeriye Tek
8 temmuz 2016 Gebze