Bilmiyorum Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

Senden ayrılalı kaç zaman oldu
bilmiyorum....
Elimde kalem önümde boş sayfalar
güne bizi yazmaya çalışırken...
Yüreğimden dökülen kelimeler
anlamını yitiriyor
dudaklarımda.....
Dokunsan çözülecek gözlerim,
Çapraz sorgudaki gönül mahkumu misali...
Bir kurşun misali delip geçen
içimdeki depremleri yazıyorum'ya...
Oysa ben önce bize sundum
avuçlarımdaki aydınlığı...
ve ardına saklanmış güneşleri
Yüce engin dağlardan söküp alarak.....

sensizliğin kaçıncı demindeyim
bilmiyorum....
özlemine esir olup yollarına bakmak
kokuna hasret olup, soluklanmak
Bir kış sabahının ayazında...
O deniz mavisi rengi gözlerinin
Kana kana içilesi renginde....
Nefesinin sıcaklığına dokunmak
Buz tutmuş gönüldeki
su damlası gibi....
Ayaz güneşinin vurduğu
bir kartanesi misali...
boş sayfalara mektuplar yazıyorum
ardı ardına düşmüş anıların
içimdeki yangınların sebebini anlatıyorum
en yıkılmaz sandıgım, yüreğimin kalesinde...

Beni bir başına koydun ya buralarda
Her saniyenin bir asır oldugu
gönül hücresinde yalnızım ya şimdi...
Senin gözlerinden ayrıldıgı gün,
birdaha gün yüzü görmedi'ya gözlerim..
Şimdi düşlerimi sensizlik bölüyor'ya
Bendeki yokluğunun bir parçasında...
dudaklarımı,bıçak açmıyor
Anlamsızca karalanmış
boş sayfalar bana bakıyor....
Sensizim ve anlıyorum ki
Sensizken ben aslında bir hiç...
Yitik ve kimsesizim...