Biliyorum
biliyorum hasretler hep bana kalacak ölümü özlercesine
biliyorum hep daha çok seven ben olacağım gidemeyen kalan kanayan ve kanadıkça vurulan hep ben ben
gözlerim yürüdüğüm her köşe başında seni arıyacak
bütün insaları sana benzeteceğim senin olmadığını bile bile
kendimi kandıracağım belkide ilk defa inanmadığım sözler söyliyeceğim sana başkasına ve belkide kendime bir korkakmışçasına
biliyorum bundan sonraki şiirlerimi sana yazacağım emanet sözcükler biriktieceğim yüreğimde kalemimde belki birgün hatırlarsın bendeki emanetini diye ama biliyorum sen karşındaki sevgiyi görmeyecek kadar kör v senin için haykıracak bu yüreği duymayacak kadar sağırsın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta