Bilmiyorsun. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Biliyorum.
Şiirlerimi artık hiç okumuyorsun.
Hatta yazılarımı da.
Senin için yaptığım tabloları
Merak bile etmiyorsun.
Biliyorum.
Ne zaman bir dostumu görsem
Ayak üstü de olsa
İlk senden bahsettiğimi ve
Seni hala ilk günkü gibi sevdiğimi
Bilmiyorsun.
En olmadık yerde sözü
Hep sana getirdiğimi,
İsminin geçtiği her şeyin
Nasıl bana mutluluk verdiğini
Bilmiyorsun bilemezsin.
Son yaş günümde aldığın gömleği
Hiç giyemediğimi,
"Şahidim İstanbul" imzalı karakalem resmini
Nasıl özenle çerçevelediğimi
Nereden bileceksin.?
Ne zaman sizin sokaktan geçsem
Ya yoksan diye
Pencerene bakamadığımı,
Cesaretim olmasa da okumaya,
Mektuplarını bir türlü yakamadığımı
Bilmiyorsun, bilmiyorsun...