Bilmiyorsun Şiiri - Kerim Akın

Tapınak kalıntıları gibi bakıyor gözlerin
Eski masalın bir varmış bir yokmuşu
Fısıldanıyor gözlerde
Memnu bir aşkın dönüşü
Bilmiyorsun

Tabut oluyor ne söylesem
İrtifa kaybediyorum hep aynalarda
Seferler düzenliyorum rüyalarına
Seni değil belki kendimi arıyorum
Mor saatlerim kıvrımlarında
Papatya falında bir gül dalında
Bilmiyorsun

Sana her rücûum bin inkisâr
Yalvarışım intihâr
Çığlıklarım mersiye
Sükûtum reddiye oluyor
Bilmiyorsun

Binlerce hayat müsveddesi buruşturuyorum her gün
Temize çekemeden atıyorum
Alnımda biriktiriyorum mazeretlerimi yıllardır
Bilmiyorsun

Ehramların efsûnunda saklısın
Bilmem kaçıncı Ramses
Cleopatra’ya benzediğin rivayetini
Yıllarca aynalarda saklamış
Bulamamış bu sırrı ifşâ cüretini kendinde
Bana ısmarlamış
Yazık ki sen bunu
Bilmiyorsun
Bilmiyorsun
Bilmiyorsun