Bilmiyorlar Şiiri - L Serim

Odamı havalandırmak için
Açtığımda penceremi
O yalnız karanlık
Çalıyor müziğini.

Rüzgârın müziğiyle
Dans eden kablolar
Utanmadan, burnumun dibinde;
Öpüşüyorlar.

O adını bilmediğim ağaç;
Karnına çaktığım çivileri,kapatıp kabuğuyla,
Yanındaki bodur çitlembiğe
Hava atarcasına, açıp kollarını.
Ben güçlüyüm diyor.

Ve o karanlıkta
İki çocuk irisinden
Konuşarak sevdiğimi,
Geçip gidiyor aynı;
Yıllarım gibi.

Dokuz çakar feneri
Dokuz çakmıyor artık
Yaklaşık hemen hemen
On yedi çakıyor.

Fakat o geçen çocuklar
Dokuz çakar fenerinin
Neden on yedi çaktığını
Bilmeyecekler.

Mahalleye ben yokken
Beton direk dikmişler
Hatta ve hatta
Taksicinin çarptığı
Kambur demir direği
Yerinden sökmüşler.

Rüyalarımda elini tuttuğum
Lisedeki sevgilim
Kaltak olmuş diyorlar.
Birde bunu gelip bana söylüyorlar.

Ama benim;
Doğum günümde arayan kızı sevdiğimi
Bilmiyorlar.
L.Serim(1991)