Bilmiyorlar Şiiri - Hüseyin Uğur

Bir kahvenin 40 yıl hatırı var derler
Bilmiyorlar ki senin kahverengi gözlerinin
Ben de ömürlük hatırı var

Zifiri zindan bir gece gibi korkutucudur ölüm derler
Bilmiyorlar ki gecelere doğacak senin gibi bir Ay
Senin gibi ihtişamlı bir yıldızla ne güzeldir ölüm

Aşk paslı bir hançer gibidir öldürür insanı derler
Bilmiyorlar ki seni sevmenin nasıl bir cennet olduğunu
Bilmiyorlar ki seni severken kaç kez doğduğumu

Sen bu aşkı iliklerime kadar hissettiren kadın
Kalemimin kanı, kağıdımın ilacısın
Şimdi neredesin, hangi gündüzlerde kayboluyorsun yıldızım?
Bak hala sana meftun, hala sensizken yalnızım.

Bugüne kadar söylenmiş ve bundan sonra söylenecek,
Tüm güzel kelimeleri hak ediyorsun.
Biliyorum ki sensizlik her geçen gün beni daha fazla örseleyecek
Ama senden vazgeçmek imkansız, deseler bile ölüyorsun.