Yangin yerlerinde yüregim
su görmemis cöl gibi
yiti vermisim zamanin kollarinda
mechule giden yolcu gibi
Su hayat ne cözülmez
bir bilmece
kahrediyorum kendimi
omuzlarimdaki su yüke
kader deyince
Cocuklugumdan kalan
icten bir gülümseme
alir beni götürür
bilmedigim bir yere
omuzlumda bir dost eli
bos ver diyor bos ver
ah bilmiyorki
ben hayata bos vermisim
bilmiyorlarki ben ben
kendimi kaybetmisim
Hanife Ayaz
Hanife AyazKayıt Tarihi : 4.6.2006 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çokgüzeıl duygusal birazda sitem dolu bir çalışma
olmuş keyfle okudum.Dilerim birgün sizde kendinizi bulursunuz çölleşen yüreğinizde çiçekler açar kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (1)