Bilmiyorlar Şiiri - Erhan Ektiren

Sinsi ıslak bir geceydi
Kaçalım mı?
Yok dua edelim dedi
Korkmuyorda değildi hani!

İhanet mi Yahuda’nın öpücüğü
Başkalaşımın habercisi mi kaçışı
Markus’un direniş sembolü mü
Meryem’in kulağına fısıldanan

Demir ne kadar dayanabilir çürümeden
Sevginin ve inancın gece karanlığının
Ürkütücü kalkanlarına karşı
Tıpkı bir Yuhanna

Tüm günahların yükünü bir adam taşıyabilir mi?
Ruhları kurtarmanın bedeli çok büyük!
Koru beni tanrım…
Ay bulutlara sığınınca ayaklanıp
Her şeye yeniden başlamak için
Eziyor kafasını yılanın

Onları bağışla bilmiyorlar!
Öperek ihanet edilir mi?
Ve Petrus’u çağırıyor kılıcını bırakması için
Kılıçla yaşayan kılıçla ölür…

Petrus’u çağırışımıdır Meryem’in
Nasıralıyı haykırışı
Zincirli geceyi ve karanlık bedeni
Anımsayabilir mi zavallı bir marangozun
Başkahine başkaldırışı

Bunu alın ve yiyin!
Bu size feda ettiğim bedenim

Dediği gibi
İnkarı üç olmuştur Petrus’un
Ya Malhos’un gördükleri?

Bunu alın ve için!
Bu benim kanım
Günahlarınız bağışlansın diye anın
Geceye dalan hayallerinizi
Konuşan gözlerinizle

Salın kirli geceye yüreğinizi

Gözler
Gözyaşları
Ve Yahuda’nın intiharıyla gece aydınlanıyor
Lanetlidir çünkü

Şabat yasakları
Karanlık gece
Acılı fısıltılar
Barabba tercihidir geceye gizem katan

Kırbaçlanırken inançlar
Susuşu korku katıyor herkese
Pıhtılaşan gözyaşları ve umuda inanç
İlk taşı günahsız birinin atması gibi

Beni teslim edenin günahı daha büyüktür
Çocuk düşleriyle bakıyor Konsül’e
Gözlerini kapıyor anneler
Kan kan kan
Kan akacak geceye
Kanla döllenmiştir o topraklar

Sadece sizi sevenleri severseniz
Ödülü ne olacak?

Dostlarınız için hayatınızı da verin
Daha güzeli yoktur
Son isteğimdir
Bir birinizi sevin
Onları bağışla Bilmiyorlar…

Etimin eti
Kalbimin kalbi
Beraber ölmeme izin ver diyorlar…

Bunu alın ve yiyin
Bu size feda ettiğim bedenim
Birbirinizi sevin
Birbirinizi sevin