Bilmiyordun ki.. Şiiri - Ayşe Özbay

Senin için meydan okuyorum hayata
Sana inat bu meydan okuma
En acı en hüzünlü yanlarıyla
Yağmurlu sonbaharım oldun
Hüzne dönüştürdün
Acıttı rüzgârın
Savurdu beni yerden yere
Yağmurun ıslattı
Üşüdüm ve üşüdüm seni düşündükçe
Yalnızlığa mahkûm ettin
Yıllarca biriktirdiğim
Sevgilerimi mavilerimi götürüp
Gülercesine terk edip gittin
İşte ben gülüm
İşte o zaman eyvallah dedim sana
Bilmiyordun ki aslında
Seni benim kadar kimsenin sevmeyeceğini
Götürdüğün mavilerimin
Bir bahar akşamı
Tekrar geri geleceğini
Onların da aslında ben olduğumu
Tertemiz sayfadaki
O şiirin içinde artık senin olmayacağını
Bilmiyordun ki!