Bilmiyordun Şiiri - Recep Metin Yerdelen

İki yaramaz çocuk gibiydik seninle bu aşk oyununda, Sevdadan başka her şeyin konuşulduğu bu hayatta, Sevdanın ise bir bilmece gibiydi bütün kurgusuyla, Ben basit bir dille seni istediğimi söylerken sana, Sen bütünümdeki her şeyi elde etmenin korkusunu uğruna, Ama sen bana neler yaptığını 'BİLMİYORDUN.' Sana her dokunuşumda gözlerini kapatıyordun, Bana alışmaktan korkup, görmeyeceğini sanıyordun, Her şeyin olmadığı yalanını yaratmaya çalışıyordun. Gözlerini kapatıp yok varsaydığın her anda benim ismim, Yaramaz iki küçük çocuğun oyunu gibiydik, Bizim dillenmemiş sevdamız yarınları bekliyordu, Ama sen bana neler yaptığını 'BİLMİYORDUN.' Sen belki orada kalıyordun, giden ben oluyordum, Ama, ben hep seni bulmak için bekliyordum, Sen; benim seni bulmam için bekliyordun, Bu eylemsiz sevda oyununu nedense seviyordun, Ben susuyor, ama suskunluğumda her şeyi sana veriyordum, O tatlı sevdamıza şekil vereceğin anı bekliyordum, Ama gidiyordun sen. Üstelik içindeki bütün dualarda gidiyordun, Ve sen gidişinle bana ne yaptığını 'BİLMİYORDUN.' Adı yoktu belki bu sevdanın sen varken yanımda, Sevda olmadığı için değil, sır sensizlik akşamında, İtirafa gerek kalmadan yenersin korkunu sanma, Seninki bir umut oyunuydu sadece ve yalnızlıklarda, O oyunun tek bir oyuncağı vardı bak işte karşında, Bu senin oyununun adına „Sevişme' derdin hatırla, Ama gidişin bana neler yapıyordu 'BİLMİYORDUN'. Gidiyordun ya, gidişinin anlamını hiç anlatmıyordum, Kendi ruhumun kayıt defterine hep seni işliyordum,, Ve sen gidişinle bana neler yaptığını 'BİLMİYORDUN'. Yine de dinlemek istiyorsan anlatayım, dinle 'SEVDİĞİM' Havadaki uçağın bir anda yere inmesidir gidişin, Issız yalnızlığında beklediğin ise ölümdür artık, Yokluğun ölümün başka bir anlamıdır, o hiç istemediğin, Üstelik her şey yaşanmamışlığın üstüne kuruluyken, Ve aşk, umut denen renklerin içinde yaşanırken, Ben bir seni izlerdim gece karanlıklarında, Senin sevdan, Tenimde tek bir dokunuş gibidir, Olmadan yüreğimi ele geçiren kasırga misali; Hayalinin cennetinden, yokluğunun cehennemine tutkudur, Ve hüznün bulaştığı bir yolculuktur gidişin...., Ve sen; gidişinle bana ne yaptığını 'BİLMİYORDUN...