Bilmiyordun Şiiri - Göktuğ Yıldırım

Bilmiyordun o şiirleri sana yazdığımı
Aklım, sevda çölünde bir köle iken
Kalbim ise senin uğruna yanarken
Haykırışlarımı hiç görmüyordun
Her yalnızlığımda sana haykırıyordum
Her suskunluğumda sana
Her nefes alışımda
Her cümlemde, ilmek ilmek sana haykırdığımı
Bilmiyordun.

Sen her zaman aklım ile kalbim arasında
İnce bir çizgide yürüyordun
Ve bunu bilmiyordun
Sevdamı belki kırk dağa anlattım
Belki kırk nehir şahidimdir
Belki kırk geceye dökmüşümdür gözyaşlarımı
Belki kırk şehir biliyordur seni
Bir sen bilmiyordun
Senin yanında olup
Ellerini tutamadığımda yaşadığım acıyı

Gözlerine baktığımda kalbimin nasıl çarptığını
Güldüğünde zamanın durmasını
Ne kadar çok istediğimi
Bilmiyordun
Seninleyken gözümün hiçbir şeyi görmediğini
Kulaklarımın senin sesin dışında
Bütün seslere sağır oluşunu
Ellerimin elini tutamadığında hissetmediğini
Bilmiyordun

Bu şiiri de bilmeyeceksin yine
Merak etme senin yerine kırk dağa anlatırım
Gözlerinin güzelliğini
Kırk nehre bahsederim gülüşünün içimi aydınlattığını
Kırk şehir bilir bu şiiri
Sen bilmesen de..