Bilmiyordum tatlı çocuk
Seni tanımadan önce bilmiyordum,
Sensiz zamanın nasıl geçtiğini.
Nelerle ilgilendiğimi.
Seni tanıdıkça anladım
Sensiz yaşamın anlamsızlığını.
Meğer seninle güzelmiş yaşamak
Seninleyken varmış, içten gülüşler
Seninle kanatlanırmış kuşlar,
Sende anlam kazanırmış bakışlar.
Senın yanında kolaymış
Dünyanın yükünü taşımak.
Ve seninle mümkünmüş
Hayatın tadına varmak.
Bilmiyordum tatlı çocuk
Bilmiyordum.
Sensizliğin bu kadar zor olduğunu.
Boş gözlerde görmüştüm gözyaşını
Hep kolay görünmüştü.
Oysa şimdi,
Hasretinden yorulduğumu
Haykırmak istiyorum,
Bilmiyordum tatlı çocuk.
Bilmiyordum.
Bir bilsen,sensizlikte
Nasıl yavaş geçiyor günler
Ve nasıl düşüncelerle doluyor geceler.
Anlatsam dinler miydin?
Sensiz bir günümü nasıl doldurduğumu.
Ah! bir görebilseydin,
Sana nasıl ihtiyacım olduğunu.
Kokunu, bakışını,gülüşünü
Nasıl aradığımı.
Seni nasıl özlediğimi.
Bilmiyordum dedim ya,
Bilmiyordum tatlı çoçuk
Bilmiyordum.
Sensiz bir dünyada yaşamanın,
Böylesi zor,böylesi çirkin
Bu denli güç olduğunu.
Kayıt Tarihi : 15.1.2008 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmiyordum tatlı çocuk
Seni tanımadan önce bilmiyordum,
Sensiz zamanın nasıl geçtiğini.
Nelerle ilgilendiğimi.
Seni tanıdıkça anladım
Sensiz yaşamın anlamsızlığını.
Meğer seninle güzelmiş yaşamak
Seninleyken varmış, içten gülüşler
Seninle kanatlanırmış kuşlar,
Sende anlam kazanırmış bakışlar.
Senın yanında kolaymış
Dünyanın yükünü taşımak.
Ve seninle mümkünmüş
Hayatın tadına varmak.
Bilmiyordum tatlı çocuk
Bilmiyordum.
Sensizliğin bu kadar zor olduğunu.
Boş gözlerde görmüştüm gözyaşını
Hep kolay görünmüştü.
Oysa şimdi,
Hasretinden yorulduğumu
Haykırmak istiyorum,
Bilmiyordum tatlı çocuk.
Bilmiyordum.
Bir bilsen,sensizlikte
Nasıl yavaş geçiyor günler
Ve nasıl düşüncelerle doluyor geceler.
Anlatsam dinler miydin?
Sensiz bir günümü nasıl doldurduğumu.
Ah! bir görebilseydin,
Sana nasıl ihtiyacım olduğunu.
Kokunu, bakışını,gülüşünü
Nasıl aradığımı.
Seni nasıl özlediğimi.
Bilmiyordum dedim ya,
Bilmiyordum tatlı çoçuk
Bilmiyordum.
Sensiz bir dünyada yaşamanın,
Böylesi zor,böylesi çirkin
Bu denli güç olduğunu.
Bilmiyordum tatlı çoçuk.
Bilmiyordum tatlı çocuk
Seni tanımadan önce bilmiyordum,
Sensiz zamanın nasıl geçtiğini.
Nelerle ilgilendiğimi.
Seni tanıdıkça anladım
Sensiz yaşamın anlamsızlığını.
Meğer seninle güzelmiş yaşamak
Seninleyken varmış, içten gülüşler
Seninle kanatlanırmış kuşlar,
Sende anlam kazanırmış bakışlar.
Senın yanında kolaymış
Dünyanın yükünü taşımak.
Ve seninle mümkünmüş
Hayatın tadına varmak.
Bilmiyordum tatlı çocuk
Bilmiyordum.
Sensizliğin bu kadar zor olduğunu.
Boş gözlerde görmüştüm gözyaşını
Hep kolay görünmüştü.
Oysa şimdi ben.
Hasretinden yorulduğumu haykırmak,
Avaz avaz ağlamak istiyorum.
Bilmiyordum tatlı çocuk.
Bilmiyordum.
Bir bilsen,sensizlikte
Nasıl yavaş geçiyor günler
Ve nasıl düşüncelerle doluyor geceler.
Anlatsam dinler miydin?
Sensiz bir günümü nasıl doldurduğumu.
çocuklar çok masumdur...tıpkı bir parktaki günahsız çiçekler gibidirler...neden hep çocukluğumuzu özleriz...orada yaşanmışlıklar çok saf ve temizdirde ondan....çocuk kalbi kadar çok temiz şiirinizi beğenerek okudum...kutlarım duıygusal yüreğinizi...tam puan...sevgiyle ve şiirle kalın...saygılarımla...ibrahim yılmaz.
Ahmet Ergin
TÜM YORUMLAR (3)