Bilmiyordum Şiiri - Melek Varvar

Bulutların karanlığıyla gölgelenir güneş,
Bir sonbahar daha geçti ardından
Her yağmurda çamura bulandı ayaklarım
Masum bir aşktı yaşadığım.

Ilık bir deniz havası vardı karşılaştığımızda
Sandalın sessizce kayıp akışını izlerdik
İkimizin de cesareti yoktu sevdiğini söylemeye,
Gizledik bu aşkı ikimiz de…

Tanıdık birer bakış gibi yıldızlar gülümserdi gökyüzünden
Bilmezdim duygularımın bu kadar derin olduğunu.
İçimi boğardı umutsuzluğun korkusu,
Ardından suların sessiz durgunluğu…

Sevmemiş olsaydım seni tatmazdım mutluluğu
Bir çölün içinde yalnız kalamazdım
Sevilmenin güvenini yanında yaşadım,
Dolardı gözlerim her an ağlayamazdım.

Şimdi bütün fasıllarda sen varsın
Hatırlamak nefes almak kadar kolay oldu.
Yorgun kalbimde açılan bir yara,
İçimde bir sıkıntı, sanki umutsuzluktu.

Kırlangıçların hayatına benzetirdim ikimizi,
Büyülü gözlerini görmek isterdim her an,
Sonsuz bir aşktı düşlediğim,
Aklıma gelmedi bir gün bırakıp gideceğin.

Yıllarca mücadele ettim kalbimle
Kendime bile itiraf edemedim hâlâ sevdiğimi
Ardından ödedim ufacık bir mutluluğun ağır bedelini
Bilmiyordum sevgimizin bir gün biteceğini…
Bilmiyordum kırlangıçların erken öleceğini…

06.03.2004