Bilmiyor Şiiri - Yılmaz Tarhan

BİLMİYOR

Gezsen şu dünyayı,arzı.
Çıkar elbet birkaç dürzü.
Kendi söküğünü terzi,
Dikmek bilmiyor,bilmiyor.

Anlatır,sudan,havadan.
Hem tencere,hem tavadan.
Suyu bile maşrapadan.
İçmek bilmiyor,bilmiyor.

Yapamazki,harmanını.
Komşu çeker samanını.
Ele alıp tırpanını.
Biçmek bilmiyor,bilmiyor.

Kendidir,her şeyi bilen.
Kendince ileri gören.
Elin geçtiği köprüden.
Geçmek bilmiyor,bilmiyor.

Dağda kurmuş mekanını.
Durmaz döğer hanımını.
Dostunu ve düşmanını.
Seçmek bilmiyor,bilmiyor.

Boşver be TARHANİ yeter.
Olsun hali,daha beter.
Yüreğimden kaygı,keder.
Göçmek bilmiyor,bilmiyor.
Yılmaz TARHAN
02/05/1982