Bilmiyor…. Şiiri - Vedat Polatdemir

Gece kişisel komplolar üretirken,
Şikayet kutusunda hep benim adım var…
Yalnızlıgını oyuncak diye oynayan bir çocuk,
Deliler gibi bir aşkın,kirli hummasında….
Uyuşturucu yerine bir tutam sevgi almış….
Fotokopisi bile alınamayan bir mezatta,
Balyoz gibi çarpmış,baştan çıkmış….
Birlikte ölelim diyor,
Meslegi orospuluk olan bir kadına….
….Sevemezmiyim diyor,
….Sevmiş olamazmı diyor,
….gideriz buralardan diyor….
Onurunu hiç sayıyor,gözlerinde maglup olamama hırsı…
İki bacak arasındaki orospuluktan başka,
İki dudak arasındaki dilin orospuluğunu bilmiyor….
Bu bellekte hiçbir şey silinmiyor,
Bellekte yürek yok,gözyaşı yok,merhamet yok,
BİLMİYOR….
Çarptıkça suratına,müteşekkil bir hayatın,
Mütemadiyen tek ortagı olacagını da bilmiyor….
Ha savaş suçlusu,ha sen bu yargıda adalet yok..
Bu aşkın bir tanrısı yok…
Ne törelerimizde ne anenelerimizde
bu mutluluga yer yok.....