Bilmiyom Şiiri - Hikmet Durkut

Beni bende sanıp bende arama
İnan ki gittiğim yeri bilmiyom
Deşeleyip neşter olma yarama
Aklımı yitirdim seri bilmiyom

Firar etti neşe uçtu yelimden
Okurken beddua aktı dilimden
Ne mektup ne resim geçti elimden
Islandı yaşımdan kuru bilmiyom

Çürüdü umutlar tükendi çare
Yürek büryan oldu ciğer bin pare
Sürüdü peşinden gittiği yere
Cevaplar tükendi soru bilmiyom

Her geçen ömürde yüreğim tekler
Umut var her zaman gideni bekler
Ne yaz belli ne güz karıştı renkler
Her yanım morardı sarı bilmiyom

Yorulur mu yola giden yar ile
Ne kadar dil döksen artık nafile
Menzile yaklaştı yorgun kafile
Ömür zarar etti karı bilmiyom

Umudumu yerle yeksan edişin
İçime işledi çekip gidişin
Hayrani içinden çıkılmaz işin
Yoklara garkoldum varı bilmiyom