Bilmiyom Şiiri - Bekir Akbulut Ozan İhlasi

Bilmiyom

Zaman nehirinin azgın suyunda
Nere aktım nasıl aktım bilmiyom
Hiçlik âleminde yokluk köyünde
Dokununca suyu yaktım bilmiyom

Taşa değdim taş yarıldı ağladı
Damla oldum aktı gitti çağladı
Suyun sesi kollarımı bağladı
Yüzemedim nasıl çıktım bilmiyom

Dar kafeste can denilen kuş gördüm
Gece gökte gündüz yerde baş gördüm
Pamuğun ezdiği nice taş gördüm
Penceremden nasıl baktım bilmiyom

Nelere şahidim yatağım yerden
Gizli bir hal var yakar içerden
Kendime gelince irkildim birden
Gözlerimden çok yaş döktüm bilmiyom

İHLASÎ’yim neye baksam yabancı
Gidiyorum bir menzile kervancı
Çok derinde sızı veren bu sancı
Boş bedene nasıl yüktüm bilmiyom