Seni tanıdıkdan sonra,
Hayatımda hep sen vardın.
Seninle yattım,seninle kalktım.
Ama sen benim neler hissttiğimi,
Hiç bir zaman bilmiyeceksin..
Hep uzakdan sevdim seni,keremin aslıyı,
Mecnununn leylayı,sevdiği gibi.
Benimde seni onlar gibi,sevdiğimi,
Sen hiç bir zaman bilmiyeceksin.
Halbuki,her gün benimlesin,
Gözlerimin önünde,kukaklarımda sesin,
Sen benim canım her şeyimsin,
Seni ölesiye sevdiğimi sen,
Hiç bir zaman bilmiyeceksin..
Gideceğim buralardan, böyle olmayacak.
Burada kalırsam hayatım alt üst olacak,
Bu kadar çok,ölesiye severken seni,
Senin bu aşktan hiç habaerin olmayacak..
Yıllar sonra dönerde bulamazsam seni,
Sende çoluk çocuğa karışmış olursun belki,
İşte o zaman bu yaşadığım aşk içimdeki,
Yıllaca tatlı bir anı olarak kalacak inanki...
Olurya dönemezsem,şunu bilmeni isterim.
Seni o kadar çok sevdimki? hiç sorma,derim,
Böyle bir aşkın uğruna,kendimi feda etdim.
Ama sen bunu hiç bir zaman bilmiyeceksin....
Söz Yazarı.Erol Sagun.
Tarih.05 Ocak 2005.
Gün.Perşembe.
Saat.12.30.
Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.
Erol SagunKayıt Tarihi : 5.4.2007 14:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!