Bilmezsinki Şiiri - Halit Mehdigil

Bilmezsinki sana dost görünenler,
Seni pişman edenlerdir.
Kimi vatan,kimi din dedi,
Hiç biri Ata'mın yüce ülküsüne erişemedi.

Sen ülkemin yüce insanı,
İlk günden kıskanırlar yüce Ata'mı,
Nesi vardı,senin için vereceği bir canı,
Pişman edenleri yeterki bir tanı.

Sen ülkemin yüce insanı,
Haydi geliştir matematiğini,
Ölç ve biç,
Bunların yaptıkları bir hiç.

Sen ülkemin yüce insanı
Yıl 1939,
Ata'm neler bıraktı bir bak,
Fabrikalar,demokrasi ve hak.

Sen ülkemin yüce insanı,
Seni pişman edenler,
Az yapar,çok konuşurlar,
Sen yine bakarsın,arpa boyudurlar.

Sen ülkemin yüce insanı,
İsmet İnönü O yüce insan,
İki milyon askeri besledi inan,
Sen öksüz kalmayasın,gerisi yalan.

Sen ülkemin yüce insanı,
Ülkesini ve milletini sevenler,
Ne,yaptıklarıyla övünürler,
Ne dinini, vatanını sömürürler..

Sen ülkemin yüce insanı,
Onlar erdemlidir,mütevazidir,
Milletim yaşasın diye,
Yok sayarlar kendilerini.

Ey ülkemin yüce insanı,
Yıl 1950 İnönü'den hazinene 110 ton altın,
Yıl 1960 ve Mayıs devrimi,
Hazinende altı ton altın.

Yıl 1950-60 arası,
Kudüsteki Mescid-i Aksa
Altınımızla kaplanmıştır.Niçin?
Senin oyunu almak için.

Ey ülkemin yüce insanı,
Artık uyan,demokrasi senin hakkın,
Tebayı kendinden sakın,
Aydınlık sana çok yakın.

Halit Mehdigil
18.06.2006
Deltaseiks-36