Bilmezsin Sen Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

sen bilmezsin yalnızlığı ayrılığı sen bilmezsin.
yangın yerine döner yüreğin
geceler; baykuş gözü geceler alır koynuna
bilsen nasıl korkarsın.
bir dost eli arar bulamazsın,
oturur ağlarsın inanki kendi gölgenden bile korkar kaçarsın.

sensizliği bilmezsin sen hasreti sen bilmezsin
uçuruma bağlanır bütün yolların,
çözülür bağı dizlerinin kendinden bile kaçarsın.
isyanlara sığınır günahkar olursun,
hiç birşey düşünemez mantıksızlaşırsın,
bir köşeye çöker saçmalarsın ve ağlarsın.
beni sen o zaman anlarsın.