Bilmezsin Aşıktım Şiiri - Seçkin Dora

Bilmezsin ben İstanbul’dum
Onun kadar serin onun kadar büyük
Onun kadar hapis
Sen başka yerlerdeydin
Bilmezsin ben ağlardım
Bulamazdım neredeydin
Onun kadar acı onun kadar
Ne zaman bir siyah görsem ağlardım
Bilmezsin ben onun kadar koyu
Onun kadar matem onun kadar suskun
Ne zaman seni görsem acı gülerdim
Ne zaman seni görsem çığlık kusardım
Ne zaman…
İki kelimeni duysam mutluluk asardım
Gövdeme
Bilmezsin ben Ankara’ydım
Onun kadar boğuk onun kadar sıcak
Mumlarım erirdi değemezdim
Sen olamazdın
Adını diyemezdim
Bu kadar kayıp bu kadar
Olamazdın
Bilmezsin ben ihtiyardım
Onun kadar çekmiş onun kadar küsmüş
Bilmezsin ben İstanbul’dum
Onun kadar kalabalık onun kadar yalnız
Bilmezsin ben Ankara’ydım
Onun kadar istenmez onun kadar sıkıcı
Ne zaman sesini duysam boğulurdum
Adını diyemezdim
Böbreklerim titrerdi
Adını duyarsam
Sen bilmezsin ben ağlardım
Bilmezsin
İstanbul’dum, Ankara’ydım
Âşıktım…
Sen bilmezsin
Bilmezsin ben İstanbul’dum
Marmara’ydı yüreğim
Haliçti kanım kirli…
Bilmezsin ellerin kâğıttı
Boş…
Bilmezsin ben İstanbul’dum
Kalabalığa çaresiz, loş…
Bilmezsin ben yoğun istektim intihar
İntihar
Bilmezsin ben hapistim kurtulamaz
Ben ateştim buhar buhar
Bilmezsin ben çok âşıktım
Yıldız yıldız kâinat…