•bilmezsin• Şiiri - Mehtap Nur

Yüzüm gülüyorsa, aldanma oğul,
Bilmezsin yaşarken, ne hâle düştüm...
Günleri bekledim, geceler boyu,
Yine mutluluğa, ermedi rüştüm...

Ben de bir tohumdum, suya hasrettim,
Güneşten terledim, ama sabrettim,
Geçer dedim elbet, öyle farzettim,
Ne dertlerim geçti, ne günler oğul...

Yaşıyorken kıymet, bilmez ki beşer,
Yarası bir olan, çok yara deşer,
Sen tohumsun daha, sevgiyle yeşer,
Ne insana kastım, ne sana oğul...

Yolumdan yürürken, yolumdan döndüm,
Kıvılcımdım daha, yanmadan söndüm,
Çok şeyler yaşadım, ne haller gördüm,
Ne bir kârım oldu, ne zarar oğul...

Tek yoldaş yüzümde, şu izler kaldı,
Ömür gelip geçti, gençliği aldı,
Bilmem ki beni de, yaşar mı sandı?
Ne gün yüzü gördüm, ne güneş oğul...