Bilmezsin Şiiri - Kemal Ateş

Sıktığın kurşunla vurduğun kalbimi
Nasıl yaraladığını bilmezsin
Bembeyaz aşk dolu defterimi
Siyaha karaladığını bilmezsin

Kadersiz alnımda sevda yazıyordu
Yüreğim Toroslar’da sızlıyordu
Hüzün melekleri mezarımı kazıyordu
Kabrim nerededir bilmezsin

Gözyaşlarımı sildin mi ağlarken
Dert yağmurları şakaklarıma yağarken
Al aşkını git demedin mi severken
Şimdi neredeyim bilmezsin

Sahra çöllerinde kurudu bedenim
Güneşi arşınladı nasırlı ellerim
Sonsuzluğa karıştı artık hayallerim
Ne haldeyim bilmezsin

Yedin aşktan öte nimeti doymadın
Çaldığın sevdamı yerine koymadın
Musallada namazımı kılmadın
Ölümüyüm sağmı bilmezsin