Kırılır rüzgârda çürük dal gibi
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Dalgalar batırır küçük sal gibi
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Hiç sevmez dogruyu attıkça atar
Suçsuz ve günahsız insana çatar
Pislikler içinde durmadan batar
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Hep ayyaş sokakta dolaşır durur
Günden güne inan dert ile kurur
Affetmez hatayı, şıp yüze vurur
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Her sözün başında yeminler eder
Hep sanar kendini amansız lider
Kanunsuz işlerde harcanır gider
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Dereden, tepeden tırmanır atlar
Barut gibi tıpkı ansızın patlar
Çekemez kimseyi kıskanır çatlar
Bir insan kendini bilmezse eğer.
Remzi der ki kalır çaresiz naçar
Yaklaşmaz meclise bırakır kaçar
Muhtaç olur zalime el dahi açar
Bir insan kendini bilmezse eğer.
01-10-1990
Remzi TimarKayıt Tarihi : 5.4.2008 16:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!