''Bilmezmisin Eyy Sevgili''

Bilmez misin
Sesin şifadır bana,
Uzaklardan duyduğum da bile
Gözlerim ışıldar
Güneş kıskanır senli bakışımı
Bilmez misin ey sevgili
Papatyamsın benim
Fallar açıldığın,
Papatyasın yüreğim de
hep..seviyorla biten
Işığınla içim ısınır
Işığımı alma benden …
Ey sevgili
bükme boynumu laleler gibi

Gökyüzümde kapkara bulutlar var
Bulutlar değil ağlayan
Seni seven yüreğim
Okşadığın saçım
Teninde dolaşan ellerim
Sana sadece sana gülen gözlerim

Yıllar süren ayrılıklardan sonra
Sana kavuştuğumda,
Gözlerimden düşen damlalara
Sarılırdın sımsıkı, silmeye kıyamazdın da
Seyreder ya gözlerimin içini
ellerim ellerinde
“yağmur gözlüm” derdin hani

Bilmez misin ey sevgili
Doğum günüm bugün benim
Ömrümce hiç kutlanmamış
Doğum günüm seni tanıdığım gün
Doğum günüm seni sevdiğim gün benim
İlk o zaman sevinmiştim doğduğuma
Ve kutlayacaktık seninle baş başa
O sabah Basmane garında bekleyecektim seni
O sabah güneş doğmamıştı geldiğimde
Sabahçı kahvesinde beklediğimde
Tren geldi Basmane garına
Dumanıyla sis bastı ortalığı
Herkes indi vagonlarından sevgili
Sen inmedin..Neredeydin?

Ve ilk kez pişman oldum doğduğuma
Doğmasa mıydım ey! Sevgili
Varlığım ışıtmasa mıydı dünyanı

Adımın anlamı ışık
Ve ışık birden söndü
Bu karanlık istasyondan
Bir kadın umutsuz döndü

Yürekte hüzün, dudakta isyan
İçinden haykırıyordu
Neden.. neden… neden
Neden getirmedi seni
Bu kara Tren

Nuray Ulusu Şanlısoy

2008- Denizli