Bilmezlik Şiiri - Ercan Ay

Şimdi sensizliğin sonrasına oturup hıçkıra hıçkıra ağlamak vardı sevgili
Bağıra bağıra gırtlak patlatmak vardı meriç köprüsünde
Oysa usulsüz olan herşeye karşıydım, yapacaklarımın bilinmemesine de
Sen bilesin diye yaşamaya devam etmek kaidesiyle yaşıyorum işte keyifsizce

Sırf sen bilesin die yazıyorum bazen sırf senin için güldüğüm gibi
Oysaki bildiğinde de, bilmezlikten gelmek sana mahsus
Sana mahsus bilmezlikten gelip sevmek
Ben bile bile, bile yana sevdim, bile bile yana öldüm ve gömüldüm.