hic bilmezdim,
bir hoscakal
maviye donusurmus..
bir hoscakal ki, kizil yanginlarda yazilmis
meger maviye uzananmis
bu cocuk,
bu gun isigi
bir hoscakaldan sonra
dogacakmis
varsin.. biliyorum diyecekmis mavi..
bilmiyordum...
agiz dolusu guluslerle,
mavi yuregin ozgurlugune gomulecekmis..
birden
aslinda ne cok sey bilmedigimi anliyorum..
susuyorum....
soluyorken en derininde mavinin..
oysa,
mavilerime hic ihanet etmedim ben
oysa,
kizil sevdalarda bile mavi yuregim oldu hep
oysa,
mavi de bendim, kizil da..
ve
bir marti kanadinda
yazdigim hoscakal...
yine
bir marti beyazliginda
mavilerime goturdu beni..
simdi bilmisligime mi,
bilmezligime mi...
hangisine yanmali
kimbilir..
an o an'dir..
bir bilinmezlik daha katmadan yuregime...
mavi var simdi,
biliyorum
ozgurluge islenmis yurekte..
ve
ben varmisim
mavi bunu biliyor..
Kayıt Tarihi : 6.3.2005 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rumuz: sunni_teneffus ____________
Kuzen olduklari icin farketmez :))
Yeter ki sadece giyindigin gri olsun , yuregini hic soldurma gride , o hep mavi kalsin olmaz mi ?
________ butun renkler gibi gri de hayata dahildir ...
Sevgilere guzellikle ...
evina-ca :)
güzelliklere...
mavi bunu bilmiyor...
Bu güzel şiirinizi, wwww.ultrailan.com sitesinin şiir bölümündede görmek isteriz.Başarılarınızın artarak devamını diler ,saygılarımı sunarım.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (6)