Bilmezler Şiiri - İsa Yılmaz

bilmezler nasıl yıkılır adam
acı ile dolar yüreği
feci bir ayrılık sonrası
nasıl da alevlenir yalnızlıklar

bilmezler nasıl da güneşsiz kalır insan
gün ortasında karanlığa boğulur gözler
ne yana yürüdüğünü bilmez ayaklar
nefessiz kalışın tutsaklığını

bilmezler yaşarken neden ölür insan
umudunu yitirmiş bir zavallının
kahra boğulmuş pişmanlıklarını
ve terkedilmişliğini aptal aşığın

bilmezler gülüp geçerler sadece
hadi onlar anlamaz beni
sen nasıl görmezsin hicran yaşlarımı
hiç dokunmaz mısın kalbine
hissetmez misin varlığımı

hadi git kendini mutlu ettiğin yere
tutun anlık gülücüklerin kanatlarına
yüksel sahte zamanların yıldızlarına
umarım çakılmazsın yerlere…