Bilmezler Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Kor zinciri dolamışlar boynuma
Dilim dönmez ihânete, bilmezler
Kanlı çivi saplamışlar beynime
Zahirî ok girmez ete, bilmezler

Yerle göğün arasında kalanlar
Kumdan uzak deryâlara dalanlar
Bir elmayı üç kuruşa alanlar
Yol nedir topraktan öte, bilmezler

Vefâ edip ömrü yere sermeden
Düşünmeden cânı Hakk'a vermeden
Kendini elinle dâre germeden
Varılmıyor bu hâlete bilmezler

Çekinmezler gönülleri kırmaktan
Pay umarlar şerbet akan ırmaktan
Bahsederler yalın ayak girmekten
Ne gerektir şol cennete, bilmezler

Bir köprü ki sırtı incedir kıldan
Geçer yolu imândan ve akıldan
Ayrılamzsa hak olanlar bâtıldan
Yol görünür adâlete, bilmezler

Hakîkati bilsen kalmaz hevesin
Bağırsan da kalple duyulmaz sesin
Söz konuşmak harcı değil herkesin
Şehâdete yürek gerek, bilmezler

Mekân bilme Firavun'un yurdunu
Övme küfrün gözü dönmüş kurdunu
Ayhan'ım görmeden gözün ardını
Erilmiyor hidâyete, bilmezler

(adana - 31.05.08)