Bilmezem Şiiri - Kemal Doğanay

Kalbimde açılan derin yarayı,
Sar desende bile sarabilmezem.
Gurbet dedikleri açar arayı,
Kar desende bile karabilmezem!

Ağaçlar gül açsa, yapraklar gazel
Çektiğim çileler sürecek ezel
Gönlümü mest eden sarışın güzel,
Var desende bile varabilmezem!

Şu yüce dağları aşarım sandım
Sevdiğim yar için koşarım sandım
Sensizde dünyada yaşarım sandım,
Sor desende bile sorabilmezem!

Gemileri yaktım dönemiyorum
Ayrılık deyince gülemiyorum
Yollarına baksam göremiyorum,
Gör desende bile görebilmezem!

Duvarlar yıkılsa örmek isterim
Her sabah karşımda görmek isterim
Bir demet karanfil vermek isterim,
Ver desende bile verebilmezem!

DOĞANAY’ım gezer gurbet illeri
Bir başka konuşur şimdi dilleri
Sanki gül kokuyor yarin elleri,
Yar desende bile yarebilmezem!

Kemal DOĞANAY