Bilmezdin Şiiri - Sümeyya Ercan

Sen bana seslenince,
güneş bile apayrı doğururdu sabahı
bilmezdin..
Çocuklar gülümserdi korkuluklara,
kargalar sessiz kalırdı öylece
Duyduğum en güzel müzik olurdu
ayak seslerin...
En güzel şiirimin
başlığına koyardım ismini
bilmezdin...

Sen susunca
çiçekler küserdi bahara
bilmezdin...
Kelimelerin canı yanardı
senin ağzından dökülmediğinden..
Yelkovan akreple karşılaşmak istemezdi,
zaman geçmezdi.
İntihar ederdi doğrular
yokluğunu kabullenemezdi hiçbiri
bilmezdin...

Habersizdin her şeyden
Bilmezdin...
Gittin...
Birden bire, ansızın...
Durun acılarım!
Yüreğime gece bastığı an sızın...