Bilmezdin Şiiri - Serkan Gebel

Bilmezdin,
Kaç gecenin sabahına uyanık kavuştuğumu,
Sen uyurken gözlerimde acılarımı uyuttuğumu,
Nefesini dinlerdim,şükür alabildi diye mutluluğumu,
Bilmezdin göklere saldığım senli duaların ıslaklığını.

Bilmezdin,
Her sözümün hakkını elinden alıp kısıtlamalarımı,
İncinme diye kaçının boğazını göğsümde sıktığımı,
Dilimi koparırcasına sakın dönme diyerek ısırdığımı,
Bilmezdin kaç defa kırıkları yutarken canımın yandığını.

Bilmezdin,
Bilmelerin yakınına uğramazdı kurduğun hayallerin,
Bir lokma,bir hırka,birde sen,suçu yok senli hecelerin,
Satırlarına seni yazdım,sevgimle içine gömdüm şiirlerin,
Bilmezdin bir türlü,kaç kalem dolusu yüreğimin kanadığını.

Bilmezdin,
Olmayacaklarını oldurmak için ne olmazları aştığımı,
Çapına dar gelen,nice çapsızlarla ne şekilde uğraştığımı,
Gönülden bakmayınca,gördüğünün gerçeği yansıtmadığını,
Bilmezdin suskunluğumda,içimde kalan sevdamın nasıl ağladığını.