Her şeyi öğrenmeye başladığımda
aslında hiç bir şey bilmiyordum
benim için gerekli olan kolay olandı
bilmezdim ki başlangıçlar sıfırdan başlar
Dokunmanın ne demek olduğunu
dokunupta hissetmeyi bilmezdim
bilmezdim yıkmayı, yakmayı
Bilmiyordum işte uzaklığı yakınlığı.
Öğrenmeye başladığımda gülerdim kendime
belki de umutlara gülerdim öylece
ama bilmezdim ki umutların kırıldığını
hayallerin yıkıldığını ve parçalandığını.
Dert ne, keder ne bilmezdim ki
seni ve sevgimi hissedene kadar
Sonra seni yıldızlara çizmeyi
ve seni düşünürken güneşe dokunmayı.
Bilmezdim o güneşin sıcaklığını
beni yakacağını eriteceğini
sonra sarhoş olmayı sevgiden
bilmezdim bunun ağır geleceğini
Bir gün deliler gibi seni seveceğimi
her anımda yanımda düşümde olacağını
içimdeki derin acı olacağını
Bilmezdim bir gün çekip gideceğini.
Aslında her şeyi senle öğrenmişim
bunları yazarken bile hala bilmezlerdeyim
bakma böyle yazıp çizdiğime sen
bilip bilmediğim tek şey sensin aslında
Bilmezdim ki bir gün çaresiz olacağımı
inim inim inleyeceğimi yalvara yakara
bilmezdim böyle derinden duaları
bu sensiz son gecem olsun diye
yüreğime vuran acı seslerle gidiyorum bilinmezim…
Hakan Rüstem İçerKayıt Tarihi : 15.6.2014 01:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!