Ben Bilmezdim Şiiri - Ferda Çalışkan

Ben bilmezdim hayata tutunmanın bu kadar zor olduğunu,
Ellerine tutunmayı istemeden evvel...
Ben bilmezdim evrenin bütün manzaralarını aynı anda tek bir yere bakarak görebileceğimi,
Yüzüne bakmadan evvel...
Ben bilmezdim benim de bir dünya olduğumu,mevsimler yaşayabildiğimi
Senin etrafında dönmeden evvel...
Ben bilmezdim yüz yıllık gülüşlerin,
huzurun her çeşidinin,
kendimden bile sakladığım umutlarımın
bir tebessüme sığabileceğini,
Gülüşünü izlemeden evvel...
Ben bilmezdim ağlamanın bu kadar muhteşem olduğunu,
Gözyaşımda senin yansımanı görmeden evvel...
Ben bilmezdim özlemenin bu kadar ruhu tutuşturduğunu,
Burnumda sen tütmeden evvel...
Ben bilmezdim yüreğimin bu kadar mükemmel bir yeri olduğunu,
Sen yüreğime girmeden evvel...
Çorak bir yol kenarı tarlası sanırdım yüreğimi, her gelenin hüzünle baktığı,
ama herkesin sadece yoldan geçerken geldiği bir tarla...
Ben bilmezdim yüreğimin bir bahçe olup çiçekler açabileceğini
Bakışlarınla ısıtıp, sevginle beni sulamadan evvel...
Bilmezdim ben kendimi,
Seni bilmeden evvel...
~ Ferda Çalışkan 💌