Bilmezdim Şiiri - Süleyman Balaban

Bilmezdim bu gurbette,
Seni düşüneceğimi,
Her bakan yüzde,
Her söylenen sözde,
Seni anısayacağımı,
Seni hatırlayacağımı,
Ve seni deli gibi,
Özleyeceğimi bilmezdim...

Bilmezdim şu koca,
Şu zindan, şu bedbaht şehirde,
Seni avare avare aracağımı,
Yada ağaçlı yolun,
Köşesindeki dilenciyle,
Sohbet edeceğimi,
Sabahın kör karanlığında,
Tutmayacaktım Tren istrasyonunun yolunu,
Sormayacaktım kara trenlere,
Senin gelip gelmediğini,
Her tren'in sesi, her tren'in gelişi,
Umudum olmazdı,
Ve onlara senin gelmediğini sormazdım,
Şimdi kardelenim sen yoksun,
Akşam evime dönerken,
Karanlık sarmazdı yaralı yüreğimi...

Bilmezdim en sadık dostumun,
Sigara olacağına,
Her gelmediğin günün,
Acısını onunla yaşamazdım,
Ben yakıyordum, o tükeniyordu,
Tıpkı hayatım, aşkı gibi,
Bir uçurumun kenarındayım sanki,
Adımımı atsam düşeceğim ,
Şidi titriyorum bir tanem,
Savunmasız bir kuş misali,
Gelsen diyorum sevdiceğim,
Beni kanatlarının altına alsan,
Hiç korkmasam, hiç üşümesem,
Sevdan titretmese beni...