BİLMEZdim Şiiri - Mehmet Akça

Bilmezdim yürekteki yangının
Denizlerin sularıyla sönmediğini,
Su döktükçe benzin dökmüş gibi daha da
Alevlenip daha da büyüdüğünü bilmezdim
Bilmezdim hasretin bu kadar melanet
bu kadar zalim olduğunu.
Saniyelerin uzayıp güne döndüğünü bilmezdim.
Bilmezdim için içine sığmazken
Karanlığa mahkum olmak ne demek bilmezdim
Beklemenin bu kadar zor,
Bu kadar acı verdiğini bilmezdim,
Bilmezdim umutların yanan mum gibi eriyip bittiğini,
Hüsrana döndüğünü, ve yüreğinin
bir buldozer altında kalmış gibi ezildiğini bilmezdim.
Bilmezdim gözlerin dolup da
ağlamamak için kendini Tutmanın ıstırabını.
Beklerken bir kara gözlüyü
hayatının karardığını bilmezdim.
Bilmezdim onu bu kadar yürekten
Bu kadar gönülden sevdiğimi
Ölümün sefa geldi hoş geldi dendiğini
Azraile gönüllü olmanın ne demek olduğunu
Bilmezdim.
Sonunda dizlerimin bağının çözüleceğini
Bir köşe başında yığılıp kalmanın çaresizliğini
Bilmezdim.
A vefasız okul mu açtın
bilmediğim ne varsa öğrettin bana…

Mehmet AKÇA