kor düşürüp günlere sancılar çekerken ten
geceler bin can bulur zifiri ayazından
ses saklanıp kınına hançerden ürkerken sen
yalnızlık peydahlanır gözün saf beyazından
sancılı avuçlardan sessiz hece sıyrılır
çığlıklanır sabahlar yankısıyla sıradan
acımasız görmez ki köz yerinden ayrılır
koyu çaresizliğe tek şahittir yaradan
bir tomurcuk olup da sabırla bekledikçe
bahar getirmez olur abıhayat aşkını
karanlık hücreleri cezana ekledikçe
hiç yerine sığmayan kalptir sevda taşkını
kim bilir ki yangını senin yüreğin kadar
acılar pençesinde kırgın kalemde canın
susar aşkla yandığın özü ihanete satar
bilmez vefayı hain kan kusarken her anın...
(09 12 2007)
Aslı DemirelKayıt Tarihi : 9.12.2007 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!