Bilmez'misin, Şiiri - Celal Işık

Hey canım sen bu pazarda,
Müşterisin bilmez'misin.
Bu dünyada'ki değerin,
Paran kadar bilmez'misin.

Dostum gaf üstüne gafı.
Bırak şu lafı'güzafı,
Hayatın insan tarafı,
Öldürüldü bilmez'misin.

Zengin'isen servetini,
Seviyorlar kudretini,
Güzelliğin kıymetini,
Pul ettiler bilmez'misin.

Çalıyorlar çırpıyorlar,
Karaya beyaz diyorlar,
Hırsızına fukaralar,
Rey verdiler bilmez'misin.

Bakmaz'mısın sömürene,
Yoksullar kul bu düzene
Canlar ezilen ezene,
Kan veriyor bilmez'misin.

Bak zengine ,fukaraya,
Tapar oldular paraya.
Namerde yüzü karaya,
Mert diyorlar bilmez'misin.

Aç gözler suyu ,havayı,
Meta yaptılar doğayı.
Her canlıya şu dünyayı,
Dar ettiler bilmez'misin.

Celal derki şu zamanı,
Yoz ettiler din imanı.
Şu dünyada her mekanı,
Kirlettiler bilmez'misin.