Ey Zâhit!
Kınar durursun da, de hangi hakla?
Biz Aşktan özge bir imân bilmeyiz;
Örtüşmezsin neden güzel ahlâkla?
Sende ki gibi hiç beyân bilmeyiz..
Kime cevâz vardır gıybeti için?
Ebû Cehil dahi olsa pay biçin!
O Nebî etmezken peki siz niçin?
Arkadan konuşsak irfân bilmeyiz..
Kusur gören gözü ki kör yapmalı,
Nefsinin peşinden çokça sapmalı,
Allah'a şuûrlu olup tapmalı,
Benlikten gayrı duy ziyân bilmeyiz..
Firavûn'a küfür etmeler niye?
Kur'ân ibret olsun vermişti diye,
Çiğ insan sunuyor hep câhiliye,
Tefekkür misâli ihsân bilmeyiz..
Nere kadar böyle yaşarsın hamla?
Avunup durursun daha imamla;
Bakarsan zâhiren, sûreten damla,
Mecâzdan âlâ bil ummân bilmeyiz..
Tarsûsî'yim, benden ötede yâr var,
Elest'ten beridir gönlümde har har,
Ölmeden önce öl! Varıp Aşkla sar,
O'nun hâricinden Cânân bilmeyiz...
"Adem KAÇAR - 27/05/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 27.5.2018 08:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi öyle bir hâle getirdiler ki bu işi, sanki din abdestin nice alınacağından, orucu namazı neyin bozacağından başka bir şey değildir. Abdest dediğin, namaz dediğin, oruç dediğin imân var ise var azîzim; hele sen şu imânı bozan şeylerden bahset de, abdestimiz tuta! Anlat hele müftü efendi nerededir gıybet etmek, kul hakkı yemek, işi ehline vermemek, adam kayırmak, işine ve tartısına hile karıştırmak, hırsa kapılmak, zayıf bulunca zulmetmek, büyük görünce dalkavukluk etmek, yalan söylemek, ahde vefâsızlık etmek...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!