Bilmeyenler gelsin bana Şiiri - Cevat Sevil

Sekiz cennetin kapısın gördüm
Yedi cehnemin deryasın buldum
Çok öldüm çok dirildim
Bilmeyenler gelsin bana

La mekanda epey gezdim
Hak cemalin gözümle gördüm
Edep erkan ondan sordum
Sormayanlar gelsin bana

Yedi kat gökte epey kaldım
Cebrail’den vahiler aldım
Almayanlar gelsin bana
Bilmeyenler gelsin bana

Bu cihanı tur eyledim
Adem’in çamurunu yoğurdum
Yoğurmayanlar gelsin bana
Bilmeyenler gelsin bana

Epey dost ceminden kaldım
Ondan türlü edepler aldım
Dört kitabı elimle yazdım
İnanmayanlar gelsin bana

Haydarın belinde Epey kaldım
Hayber kapısını ben kopardım
Kenger’in kelesini ben uçurdum
İnanmayanlar gelsin bana

Hüseyin ile cenge girdim
Yezit leşkerlerini kırdım
En sonunda başımı verdim
İnanmayanlar gelsin bana

Abu Müslüm’le çıktım meydana
Bu hesabı sordum Yezit Mervan’a
Ehli Beytin intikamını aldım
Bilmeyenler gelsin bana

Bir zaman ben lokman idim
Türlü derde derman idim
Hak aşkının yolcusu idim
Bilmeyenler gelsin bana

Nice ateşlerde yandım
Çok kazanlarda kavruldum
En sonunda Hüdavendi oldum
Bilmeyenler gelsin bana

Türlü hallere girdim
Türlü boyaya boyandım
Dost kazanında ben yandım
Yanmayanlar gelsin bana