Bilmeye Açılan Kapı Şiiri - Sinan Bayram

Bir kapı vardı içimde,
Sessiz, kapalı, ama çağıran.
Elimde ne anahtar, ne cevap —
Yalnızca arayışın kendisi.

Taşa dokundum. Soğuktu.
Ama o taşın derininde
Bir ışık kıpırdadı,
Sanki benliğin özünü hatırladı.

Bir adım attım karanlığa —
Korku değil, anlam karşıladı beni.
Çünkü her gölge, bir bilincin
Henüz doğmamış yüzüdür.

Kardeşlik, burada bir söz değil,
Bir varlık hâlidir:
Birlikte düşünmek, birlikte susmak,
Ve birlikte “olmak”.

Ateş yanarken anladım:
Gerçek tapınak, taşta değil,
İnsanın içinde yükselir.
Ve ritüel, bir ayin değil,
Kendini bilmeye açılan kapıdır.

Sinan Bayram