Bir ipin ucunda sallanıyor umutsuz sevdam,
Dökülüyor kum tanesi gibi,
Bir kör kuyunun ses vermeyen derinliğine,
Gömülüyor saman alevi gibi.
Çığlıkları sarıyor bedenimi sevda türkümün,
Çaresi yok öfkeli küskünlüğümün,
Umuda sürüklendiğim hasret denizinde,
Elemini içiyorum yalnızlığımın.
Yakma, yakma be keder!
Dökme yollarına biçare gönlümü,
Takılmışım azrailin peşine,
Bilmesinler, bilmesinler öldüğümü!
(08.07.2004,Ankara)
Kayıt Tarihi : 31.8.2004 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!