Bilmesin Şiiri - Şairsel Şiir

***BİLMESİN***

Çiçekler ellerimde kurudu de
Yaşamaya çalışıyor de
Ölmedi ama bir ölüden farkı kalmamış de
Özlediğimi, onsuz yasayamadigimi
Onun yerine bir başkasını alamadığımi
Onu asla unutmadığımi
Ve birgün ona kavuşacağımi
İple çektiğimi
Sakın kötü oldugumu bilmesin
Herşeyi söyleyin ama
hergun ölmek istedigimi bilmesin

Varamadım vuslatına
benden önce giden
beni ona anlatsın
saydığım geceleri kattım günüme
söyleyin ona gönlümü
ömrümü verdim
bağladım pamuk ipliğine
kopacak diye yandım ,ağladım
Sakın ağladığımı bilmesin

Yandığımı bilmez bilmesin
dumanı sakladım
söyleyecek sözleri dilime bağladım
gözümü başkasına kapadım
her gün kan ağladığımı bilmesin diye
kızılcık şerbeti tuttuğumu bilmesin
dilime zikir gibi adını andığımı
sessiz çığlıklarda boğulduğumu
bilmesin
Hep benimlesin
Yüreğimin kabuk baglamayan Yansın
çektiğim acılar
Durulsun yüreğime
Onsuzluga, sustuğumu bilmesin

Benim bu şiirim
senin yüreğine emanet
Şiire vurgun yüreğim
Dinlemez oldu hiçbir söz
Yada duymaz oldu sesimi
Ah'larımın kırgınlıkları
kurşun sıcaklığı,
vaveylarca vah'layan ahraz ruhumdan
sızıyorsun gecelerce gönlümden.
Kader yolum sen;
solumun bozgun gülünü seven...
Şiirlerimi size emanet edip
Sonsuzluğa gittiğimi bilmesin

ELLERİME MÜREKKEP BULAŞTI BİR KERE ✍🏿